مردى با زنى ازدواج مى نماید، در حالى که زن، در کرمان و مرد در یزد شاغل بوده است و هر دو با علم و اطّلاع از شغل و محلّ کار همدیگر ازدواج نموده اند، حال مرد مى گوید: «چون اختیار مسکن با من است باید به یزد بیایى» و زن مى گوید: «اگر بخواهم به یزد بیایم شغل و سابقه ده ساله خدمتم از دست مى رود، تو زمانى که با من ازدواج کردى مى دانستى که من در کرمان شاغل هستم، لذا بناى ازدواج بر کار کردن در کرمان بوده است، پس من با تو نمى آیم»، در این مورد تکلیف چیست؟